Budynek Loardzkich Służb Publicznych (w tym policji, służby zdrowia i straży pożarnej) jest pierwszym "drapaczem chmur" powstałym w Autterze, gmach i przez prawie 40 lat był najwyższym budynkiem w Hrabstwie Loardii. Początkowo wieżowiec liczył tylko 340 metrów i miał tylko 70 pięter, obecnie jest to 550 metrów i 120 pięter. Budynek został wzniesiony z inicjatywy Pavela Mora, prace nad pierwotnym, niższym gmachem rozpoczęto latem 1964 roku po uzgodnieniu budowy z ówczesnym Hrabią Loardii, wznoszenie wysokościowca ukończono w 1970 roku i oddano służbom bezpieczeństwa publicznego Hrabstwa Loardii. Architektem budynku był sędziwy projektant James Watt´s uczestniczący w programie wykańczania autterańskiej katedry, chciał by bryła gmachu nawiązywała to wrodzonej ludzkiej chęci wznoszenia się ku niebiosom. W 1981 roku, już po śmierci jego architekta budynek okazał się zbyt mały jak na potrzeby służb i w 1982 r. ogłoszono konkurs na projekt rozbudowy wieżowca. Konkurs wygrał projekt Max´a Jekorsena, pochodzącego z Królestwa Natanii, słynnego architekta. Koncepcja rozbudowy powstała w oparciu o projekt Watts´a. Już w grudniu 1982 roku prace ruszyły pełną parą, niestety nie bez problemów, w styczniu w 1983 r. okazało się, że podstawy budynku Watts´a są zbyt słabe, by móc na nich wznosić wyższy budynek. Problem rozwiązano za pomocną bardzo kosztownego programu wzmacniania fundamentów wieżowca, w pełni finansowanym z kasy Hrabiego Loardii. Kolejnych niespodzianek nie było i już w 1988 roku budynek ponownie udostępniono do użytku. W 1989 roku, tuż przed usunięciem Mora z funkcji burmistrza na szczycie gmachu dobudowano ozdobną stalową iglicę. Budynek szczęśliwie przetrwał okres wielkiej przebudowy miasta i już w 2007 roku kiedy powołano Pana Avrila Levengothon´a na funkcję starosty Auttery został on wpisany do rejestru zabytków. Bez wątpienia na to zasłużył swoja barwną historią i walorami architektonicznymi oraz samą ideą z której powstał, znacznie wyprzedzającą swoje czasy.